Leczenie migreny jest nierzadko nie lada wyzwaniem dla neurologa. W przypadku migreny epizodycznej rekomendowanymi lekami o najwyższym poziomie dowodów naukowych (klasa A zaleceń) są leki przeciwbólowe i przeciwzapalne (kwas
acetylosalicylowy, ibuprofen, naproxen, diklofenac, paracetamol i metamizol) oraz tryptany [zalecenia EFNS, 2009].
Wskazania do podjęcia leczenia profilaktycznego istnieją wtedy, gdy napady bólu głowy znacząco pogarszają jakość życia, występują >=2 razy w miesiącu, nie ustępują pod wpływem leczenia doraźnego, współistnieją z trwającą bardzo długo lub uciążliwą aurą. Warto podkreślić, że zapobiegawcze leczenie migreny uważa się za skuteczne, jeżeli częstość napadów migreny w miesiącu zmniejszyła się co najmniej o 50%! W leczeniu profilaktycznym najwyższy poziom zaleceń uzyskało tylko kilka leków: beta-blokery (propranolol i metoprolol), Ca-bloker (flunaryzyna) i leki przeciwpadaczkowe (kwas walproinowy i topiramat). Leki drugiego rzutu to leki przeciwdepresyjne (amitryptylina i wenlafaksyna). Leki te są skuteczne u części chorych. Od 23% do 45% pacjentów rezygnuje z nich w czasie do 6 mies od rozpoczęcia leczenia. To zmusza nas do poszukiwania innych, skuteczniejszych i bezpieczniejszych metod leczenia przewlekłej migreny.